لهجه استرالیایی از کجا می آید

داستان ها و افسانه های زیادی در مورد لهجه ی استرالیایی و مبداء آن وجود دارد ولی تارخچه ی این لهجه ی پرکاربرد چگونه است؟ این لهجه تحت کدام عوامل تاریخی قرار گرفته است؟ در این پست از آنجایی که کشور استرالیا یکی از مقصدهای مهاجران فارسی زبان است تلاش خواهیم کرد شما را با تاریخچه ی شکل گیری یکی از محبوب ترین لهجه های زبان انگلیسی آشنا کنیم. 

یکی از مشهور ترین زبان شناسان استرالیا دکتر بروس مور در کتاب بی نظیر خود Speaking Our language، اطلاعات ارزشمندی را در مورد لهجه ی استرالیایی جمع آوری کرده است که نشان می دهد لهجه ی استرالیایی تحت تاثیر فرایند زبان شناسی ای به نام هم سطحی قرار گرفته است ، هم سطحی به فرایندی گفته می شود که افراد مختلف با لهجه های مختلفی در کنار یک دیگر قرار می گیرند و به منظور اینکه صحبت های یکدیگر را بهتر متوجه شوند لهجه ی اولیه ی خود را کنار گذاشته و یک لهجه ی مشترک را تشکیل می دهند که این اتفاق در استرالیا در سه نسل اولیه ی مهاجران اتفاق افتاد. 

امروزه بسیاری از افراد به منظور زندگی یا سفر استرالیا را انتخاب می کنند ولی هنگامی که در اوایل قرن 18 میلادی این قاره برای نخستین بار کشف شد و امپراطوری بریتانیا آن را مستعمره ی خود نامید راضی کردن مردم برای مهاجرت به این منطقه کار بسیار دشواری بود. در آغاز به منظور راضی کردن افراد برای مهاجرت به این نقطه ی دور افتاده از اجبار نیز استفاده کردند و افرادی که در ارتکاب یک جرم ، مجرم اعلام می شدند به این قاره تبعید می شدند. بیشتر این افراد کسانی بودند که در جنوب شرقی انگلستان زندگی می کردند ولی تعدادی نیز از نقطه های دیگر انگلستان نیز بودند. در نتیجه ی این تبعید ها و شکنجه ها بود که افرادی که به استرالیا مهاجرت می کردند تصمیم گرفتند به منظور نشان دادن تفاوت های خود نسبت به انگلیسی های ساکن در جزیه ی انگلستان لهجه و صحبت خود را تغییر دهند. 

با وجود اینکه انگلستان در قیاس با ایران کشور بسیاری کوچکی محسوب می شود ولی بنا به اینکه از کدام بخش از انگلستان باشید لهجه ی افراد بسیار متفاوت می باشد. هنگامی که تمامی این افراد از مناطق مختلف انگلستان در کنار یکدیگر جمع شدند تلاش کردند به منظور برقراری ارتباط با یکدیگر به یک زبان و لهجه ی شبیه به هم برسند. البته شایان ذکر است این افراد با گذر زمان صاحب فرزندانی شدند و این کودکان فرایند یادگیری زبان را با محیط جدید خود آغاز کردند درسته که خانواده ی آن ها از لهجه ی بریتیش خود استفاده می کردند ولی هنگامی که این افراد وارد جامعه می شدند مجبور بودند با دوستان و آشنایان خود هم رنگ شده و به یک لهجه صحبت کنند. برای اینکه این موضوع را بهتر درک کنید کودکی را فرض کنید که از یکی از مناقط جنوبی کشور به بخش های شمالی می رود شاید در خانه با لهجه ی شیرین جنوبی صحبت کند ولی در مدرسه باید تلاش کند با لهجه مورد قبول دوستان صحبت کند. 

با گذشت زمان تنها تنها از کشور انگلستان نبود که مهاجرها به سمت این قاره ی تازه کشف شده سرازیر شدند اسکاتلندی ها و ولزی ها نیز به این دسته از افراد ملحق شدند و تفاوت ها لهجه ای در این منطقه از دنیا روز به روز گسترده تر شد تا اینکه در اوایل قرن 19 می توان گفت انگلیسی زبان ها به لهجه ی متحدی که بسیار شبیه به لهجه ی امروزی بود رسیدند. با محبوب شدن این قاره بسیاری از افراد ساکن در انگلستان نیز این لهجه را از آنجایی که درک آن واضح و آسان بود بسیار دوست داشتند. ناگهان در انگلستان اتفاق جالبی رخ داد و لهجه ی جدیدی که مقبولیت بخش ثروتمند و قدرتمند را نیز کسب کرده بود آهسته آهسته وارد زبان انگلیسی شد که آن را انگلیسی فصیح یا انگلیسی ملکه ((Received Pronunciation خواندند توجه کرده باشید خانواده ی سلطنتی نیز از این لهجه استفاده می کنند. این لهجه که با تمامی لهجه های حاکم بر انگستان متفاوت بود به عنوان لهجه ی مورد قبول قشر ثروتمند پذیرفته شد و به افرادی که این لهجه را صحبت نمی کردند به عنوان پایین دست نگاه می شد.

ناگهان دید مردم نسبت به لهجه ی استرالیایی تغییر کرد مردم ثروتمند و تحصیل کرده تلاش کردند با نزدیک کردن خود به لهجه ی انگلیسی فصیح خود را جزء بخش به نوعی مرفه انگستان نشان دهند. حتی بعد از اینکه استرالیا در سال 1901 از امپراتوری بریتانیا جدا شد نیز بسیاری از افراد تلاش کردند لهجه ی استرالیایی خود را از بین برده و به سمت انگلیسی فصیح گرایش پیدا کنند. حتی در مدارس خصوصی نیز اساتید به دانشجویان نیز انگلیسی فصیح آموزش می دادند. 

نتیجه ی این اتفاقات تاریخی سبب شد در استرالیای امروزی سه لهجه متفاوت وجود داشته باشد ، در بخش های جنوبی این قاره لهجه ی اولیه و غالبی شنیده می شود که در دوره ی اول حضور مهاجران در این کشور شنیده می شد و لهجه ی بسیار متفاوت به لهجه ی انگلستان است ، لهجه ی دوم که همان لهجه ای است که فرزندان مهاجران آن را با قرار گرفتن در محیط شهری آن را تشکیل دادند و پیش از ظهور انگلیسی فصیح حتی در خود انگلستان نیز محبوب بود و بخش سوم که تلاش کردند به انگلیسی فصیح نزدیک شوند و ترکیبی از لهجه ی دوم و انگلیسی فصیح را ایجاد کردند از این رو است که هنگامی که لهجه ی استرالیایی یا می شنوید تفاوت های آن را نسبت به دیگر لهجه ها متوجه می شوید. 

تفاوت لهجه استرالیایی و بریتیش

تفاوت اصلی بین لهجه انگلیسی و استرالیایی این است که انگلیسی بریتانیایی بر تلفظ کلمات و تمایز هر کلمه به طور جداگانه تمرکز دارد، در حالی که انگلیسی استرالیایی زبانی سریع است و کلمات به سرعت بدون تلفظ کلمه به کلمه صحبت می شوند. 

1. لهجه استرالیایی با واج شناسی مصوت خود متمایز می شود، در حالی که لهجه بریتیش یا انگلیسی دارای آواشناسی مصوت و صامت است.

2. لهجه استرالیایی غیر بلاغی است، در حالی که لهجه انگلیسی یا بریتیش نیز غیر بلاغی است، به این معنی که "r" رخ نمی دهد مگر اینکه بلافاصله پس از یک مصوت باشد.

3. لهجه استرالیایی دارای سه نوع اصلی است، در حالی که لهجه بریتانیایی یا انگلیسی دارای سه شکل است.