پسوند (suffixes) و پیشوند (prefixes) در زبان انگلیسی

پسوند (suffixes) و پیشوند (prefixes) در زبان انگلیسی

زبان انگلیسی دارای بسیار زیادی لغت است و برای کسانی که تمایل به بهبود دامنه لغات خود دارند، یادگیری پسوند و پیشوند، یکی از کارآمدترین روش ها به حساب می آید. در زبان انگلیسی به پیشوند prefix و به پسوند suffix گفته می شود. یادگیری قوانین پسوند و پیشوند در زبان انگلیسی دقیقا مانند کدنویسی است که با یادگیری آن ها می توان تعداد زیادی لغت را به خاطر سپرد. در این مقاله قصد داریم نگاهی به اصلی ترین پیشوندهای زبان انگلیسی انداخته و کمک کنیم شما با استفاده از آن ها لغات معنی داری را ایجاد کنید.

پیشوند (prefixes) چیست؟

پیشوندها حرف یا گروهی از حروف هستند که برای تغییر معنای لغت به ابتدای ریشه کلمه اضافه می شود. به عنوان مثال، پیشوند "un-" می تواند به معنای "منفی ساز"، "حذف" یا "مقابل" باشد. با اضافه کردن "un-" به کلمه "happy" کلمه "unhappy" ساخته می شود که به معنای "خوشحال نیست" است. در ادامه مطلب، نگاه کلی به این پیشوندها می اندازیم.

پیشوندها Prefixes: معانی و کاربرد

در زبان انگلیسی تعداد زیادی از پیشوندها به یک معنی به کار می روند که با حدف آنها، لغت تبدیل به منفی یا متضاد آن کلمه می شود. در این بخش قصد داریم فهرستی از مهم ترین پیشوندها را همراه با مثال آماده کنیم:

پسوند (suffixes) چیست؟

طبق تعریف دیکشنری آکسفورد، پسوند عبارت است از واحد زبانی که به انتهای ریشه لغت اضافه شده و معنی آن را تغییر می دهد. بر مبنای همین تعریف، پسوندها معمولا دو تا چهار حرف هستند و می توانند بعد از اسم و صفت قرار گیرند. در بخش بعدی فهرست کاملی از تمامی پسوندها را آماده کرده ایم.

پسوندها Suffixes: پسوندهای رایج برای اسم ها و صفت ها

نکاتی در مورد پیشوندها

• پیشوندهای مختلف در زبان انگلیسی دارای معانی مشابهی هستند، مانند un-، in- و non- که همگی به معنای "منفی ساز" یا "مخالف" و یا پیشوندهای mis- و ir- به معنای "اشتباه"، یا "نادرست" هستند.
• توجه داشته باشید که قرار گرفتن دو حرف در کنار هم، امکان پذیر است. به عنوان مثال، وقتی پیشوند im- را به کلماتی که با حرف "m" شروع می شوند اضافه می کنید، دو "m" مانند "immeasurable" مشاهده می کنید. البته این قانون، زمانی درست است که به کلماتی که با حرف "n" شروع می شوند، un- را اضافه کنید، مانند " unnoticeable ". همین امر برای بسیاری از پیشوندهای دیگر نیز صادق است.
• هنگام اضافه کردن پیشوند به یک کلمه، املای کلمه پایه هرگز تغییر نمی کند. برای مثال، پیشوند un- املای کلمه "happy" را تغییر نداد. و پیشوند re- املای کلمه "live" را در "Relive" تغییر نمی دهد.
• مراقب «مشابه‌ها» باشید – کلماتی که به نظر می‌رسند دارای پیشوند هستند اما در واقع اینگونه نیستند. به عنوان مثال، un- در کلمه "uncle" پیشوند نیست، همچنین re- در کلمات "reach" یا "real" بخشی از خود کلمه به شمار می روند.

نکاتی در مورد پسوندها

• برخی از پسوندها بیش از یک معنی دارند. به عنوان مثال، پسوند er ممکن است به شخصی اشاره کند که عملی را انجام می دهد، مانند teacher. اما «er» نیز معمولاً به انتهای صفت ها و قیدها اضافه می شود. عملکرد آنها مقایسه دو مفهوم است، مانند اینکه یکی "بیشتر" از دیگری است، به عنوان مثال، " faster" و " stronger".
• املای یک کلمه پایه می تواند با اضافه کردن پسوند تغییر کند. این قانون در مورد اکثر کلمات پایه که به حرف "y" ختم می شوند، صادق است. به عنوان مثال، وقتی پسوند -ness را به کلمه " crazy" اضافه می کنیم تا تبدیل به " craziness" شود، "y" را با "i" جایگزین می کنیم. زمانی که پسوند با یک حروف صدا داری شروع می شود، این قاعده در مورد بسیاری از کلمات پایه که با حرف "e" ساکت ختم می شوند نیز صادق است،. به عنوان مثال، در کلمات " write"، " make" و " manage"، هنگام اضافه کردن -ing به ساخت، "e" را در کلمات حذف می کنیم: " writing"، " making" و " managing". ما همچنین اغلب "e" را قبل از پسوند -able مانند "usable" رها می کنیم. اما مراقب باشید، زیرا در برخی از کلمات، "e" را حفظ می کنیم، مانند " changeable" و " loveable".

گرامر های مرتبط در زبان انگلیسی:

صفت در زبان انگلیسی و انواع مختلف صفت

اسم در زبان انگلیسی و کاربرد انواع آن در جملات